برای تشخیص کرونا از یافته‌های بالینی در کنار نتایج آزمایشگاهی استفاده می‌شود. هنگام مراجعه بیماران به مراکز درمانی، پزشک با توجه به علائم بیماران دستور عکس‌برداری از ریه و آزمایش خون می‌دهد. در مراکز درمانی بیماران می‌توانند از آزمایش کرونا( PCR پی سی آر ) بهره ببرند. در آزمایش خون اولیه و شمارش سلول‌های خونی ( CBC )، با شمارش گلبول‌های سفید به تعداد نوتروفیل و لنفوسیت فرد در خون محیطی توجه می‌شود. در این بیماری نسبت نوتروفیل به لنفوسیت تغییر پیداکرده به‌طوری‌که میزان نوتروفیل افزایش و تعداد لنفوسیت کاهش می‌یابد. همچنین به نتایج دو تست CRP و ESR که به‌عنوان تست‌های اولیه در هنگام عفونت بدن افزایش می‌یابند، نیز توجه می‌شود. بعلاوه ممکن است فاکتورهای خونی دیگری نیز مثل LDH و CPK بسته به دستور پزشک موردبررسی قرار گیرند. پزشک ممکن است با توجه به نتایج بالینی، عکس ریه و نتایج اولیه آزمایشگاهی با توجه به شرایط بیمار، درمان را شروع کند و منتظر نتایج آزمایش‌های اختصاصی بماند. آزمایش کرونا غالباً در این مواقع انجام می‌گیرد که شامل آزمایش( PCR پی سی آر ) و آزمایش سرولوژی ( آنتی بادی ) است.