تلاش مهندسان ایرانی باعث شد در تاریخ ۱۴ بهمن سال ۱۳۸۷، اولین ماهواره ایرانی به نام "امید" به وسیله موشک "سفیر ۲" در مدار زمین قرار گیرد. به همین دلیل این روز در تقویم ایران، روز ملی فناوری فضا نامیده شده است. امید، نخستین ماهواره ساخت ایران است که ساخت تمام تجهیزات آن به عنوان اولین گام علمی کشور در عرضه بومی سازی فناوری فضایی از اسفند سال ۱۳۸۴، در سازمان فضایی ایران آغاز شد. با وجود این که دستیابی به یک دستاورد بومی یکی از اهداف اصلی توسعه فناوری فضا بود، اما به وجود آوردن بسترهایی مانند بررسی و شناسایی صنایع داخلی و ظرفیتهای موجود در زمینه تجهیزات ساخت، مونتاژ، تست ماهواره و ایجاد فعالیتهای فضایی در شرکتهای خصوصی، جزو مهمترین اهداف این پروژه به شمار میرود. ماهواره امید با هدف برقراری ارتباط متقابل ماهواره و ایستگاه زمینی، تعیین مشخصات مداری و تله متری مشخصات زیر سامانهها در مدار زمین قرار گرفت. این ماهواره هر ۲۴ ساعت ۱۵ بار به دور زمین میچرخید و در هر دور، دو بار به وسیله ایستگاههای زمینی دورسنجی و بردسنجی کنترل و هدایت میشد. پرتاب ماهواره امید باعث شد نام ایران در بین کشورهای دارای فناوری ماهوارهای در جهان ثبت شود. دیگر کشورهای دارای ماهواره مستقل بر مدار زمین شامل شوروی، ایالات متحده آمریکا، فرانسه، ژاپن، چین، انگلستان، هند و اسرائیل میشود.